Post Apostołów

W Antiochii, w tamtejszej Cerkwi, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Symeon, zwany Niger, i Lucjusz Cyrenejczyk, i Manaen, który się wychowywał razem z Herodem tetrarchą, i Saul. A gdy oni odprawiali służbę Pańską i pościli, rzekł Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem. Wtedy, po odprawieniu postów i modlitwy, nałożyli na nich ręce i wyprawili ich.
Dz 13:1-3

  Chociaż w poranek Zmartwychwstania żałoba Apostołów przemieniła się w święto, wkrótce po Pięćdziesiątnicy, gdy zyskali odwagę występowania w imieniu Pańskim wobec ludu, uczniowie przekonali się, że trzeba doświadczyć wielu ucisków, by wejść do Królestwa Bożego (Dz 14:22). Ich wiara z miejsca zaczęła być wypróbowywana przez różne utrapienia, a szczególnym uderzeniem w Cerkiew stało się męczeństwo diakona Stefana. Wojna o wyrwanie ludzi z mocy ciemności i zachowanie własnej duszy trwała, a to oznaczało, że żołnierze Chrystusa musieli zacząć dbać o swoją duchową formę, by odnieść zwycięstwo złym dniu. Dlatego w 13 rozdziale Dziejów Apostolskich znajdujemy uczniów w trakcie postu, na modlitwie i liturgicznej (gr. leitourgounton) służbie Panu. Właśnie wtedy, gdy podjęli wysiłek powściągnięcia tego, ku czemu słabe ciało ciąży, gdy trwali w modlitwie, usłyszeli głos Ducha Świętego, wzywającego św. Pawła do misji, która miała zakończyć się jego chwalebnym męczeństwem.

  Kończy się właśnie okres paschalny, już dzisiejszego wieczora rozpoczyna się pamiątka wszystkich Świętych, wspomnienie tych wszystkich naszych ojców i matek, braci i sióstr w wierze, którzy wydali obfity owoc w Chrystusie przez moc Ducha Świętego zesłanego z niebios od Ojca. Im łaska Boża nie została dana nadaremno. Przed nami święto Apostołów Piotra i Pawła 29 czerwca (lub wg kalendarza gregoriańskiego 12 lipca), tych których pracy zawdzięczamy tak liczne rzesze świętych ze wszystkich narodów oraz własną wiarę, oni bowiem zapoczątkowali dzieło głoszenia Ewangelii. Znając swoją słabość, nie mając siebie za lepszych od nich, od poniedziałku podejmujemy ich wzorem post, by otrzymanej łaski Zmartwychwstania nie zacząć traktować jako pozoru dla pobłażania ciału (Gal 5:13). Wiemy, że choć może nie spotkać nas taki los jak chwalebnych Apostołów, powołaniem nas wszystkich w Chrystusie jest męczeństwo, śmierć wraz z Chrystusem, by prawdziwie z Nim żyć. Dlatego w modlitwie będziemy szukać dróg utrapienia tego, co w nas się sprzeciwia Bogu, uśmiercenia i pozbycia się namiętności, by nie stanęły nam na drodze do jedności z Bogiem, ale aby Duch Święty mógł do nas przemówić i przez modlitwy Bogurodzicy i wszystkich świętych naprowadzić nas na drogę sprawiedliwości. W ten sposób dotarłszy do święta Piotra i Pawła, będziemy mogli prawdziwie się z nimi radować przed Panem, który i im, i nam daje zwycięstwo nad grzechem i śmiercią. Jemu chwała z Ojcem nie mającym początku i najświętszym, dobrym i życiodajnym Jego Duchem, teraz i zawsze, i na wieki wieków.

Na Liturgii: Dzień Wszystkich Świętych

Błogosławieństwa niedzieli na cztery, ton 8:

Wspomnij nas, Chryste Zbawco świata, jak wspomniałeś łotra na drzewie, i wszystkich uczyń godnymi, jedyny Szczodry, niebieskiego królestwa Twego.

Zostałeś dobrowolnie przygwożdżony na drzewie, Zbawco nasz, który drzewem wybawiłeś Adama z klątwy, odnawiając obraz jako Szczodry i dałeś radości raju.

Usłysz Adamie i raduj się z Ewą, albowiem ten, który dawno temu obnażył nas przez drzewo i przez oszustwo wziął w niewolę, został zniszczony krzyżem Chrystusowym.

Dzisiaj Chrystus powstał z grobu, wszystkim wiernym podając niezniszczalność i przywraca radość niewiastom z mirrą po męce i zmartwychwstaniu.

I z kanonu wszystkich świętych pieśń szósta na cztery:

Jako czcigodny wybrany, położony kamień węgielny, święci w Syjonie znaleźli Ciebie, Władco, fundament niezachwiany, jako wybrane kamienie znaleźli siebie samych.

Z przebitego Twego boku wypływały krople krwi z wodą uczynioną przez Boga, odnawiając świat i Boże zgromadzenie wszystkich świętych, powołane przez Boga.

Chwała. Najpobożniej opiewamy Boży obłok męczenników, oświecony łaską, który zajaśniał świetliście purpurą krwi i czerwienią ich ciężkich cierpień.

I teraz. Teotokion: Wszyscy znamy Ciebie jako najprawdziwszą Matkę Bożą, przez którą została zbawiona natura kobieca, Nieskalana, w Chrystusie cierpiąc, cnotami wszelkimi pobożnie będąc napełnioną.

Troparion, ton 8:

Z wysokości zstąpiłeś, Łaskawco, przyjąłeś pogrzeb na trzy dni, aby nas uwolnić od cierpień, życie i zmartwychwstanie nasze, Panie, chwała Tobie.

Chwała. Troparion wszystkim świętym, ton 4:

W całym świecie krwią męczenników Twoich jak purpurą i bisiorem upiększa się Kościół Twój. Przeto woła do Ciebie, Chryste Boże: Ludowi Twemu ześlij Twoje łaski, daj pokój dziedzictwu Twemu i duszom naszym wielkie miłosierdzie.

I teraz. Kontakion, ton 8:

Jako początki natury Ogrodnikowi stworzenia świat przynosi Tobie, Panie, męczenników mających w sercach Boga, dla ich modlitw zachowaj w głębokim pokoju Twój Kościół, Twoje dziedzictwo, przez Bogurodzicę, wielce miłosierny.

Prokimenon lekcji, ton 8: Złóżcie śluby i wypełnijcie je przed Panem Bogiem naszym.
Stichos: Znany w Judei jest Bóg, w Izraelu wielkie jest imię Jego.
I świętym: Przedziwny jest Bóg w świętych swoich, Bóg Izraela.

Czytanie Listu świętego Apostoła Pawła do Hebrajczyków, perykopa 330 (11, 33-12, 2).

Bracia, święci wszyscy przez wiarę pokonali królestwa, dokonali czynów sprawiedliwych, otrzymali obietnicę, zamknęli paszcze lwom, przygasili żar ognia, uniknęli ostrza miecza i wyleczyli się z niemocy, stali się bohaterami w wojnie i do ucieczki zmusili nieprzyjacielskie szyki. Dzięki dokonanym przez nich wskrzeszeniom niewiasty otrzymały swoich zmarłych. Jedni ponieśli katusze, nie przyjąwszy uwolnienia, aby otrzymać lepsze zmartwychwstanie. Inni zaś doznali zelżywości i biczowania, a nadto kajdan i więzienia. Kamienowano ich, przerzynano piłą, kuszono, przebijano mieczem; tułali się w skórach owczych, kozich, w nędzy, w utrapieniu, w ucisku – świat nie był ich wart – i błąkali się po pustyniach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi. A ci wszyscy, choć ze względu na swą wiarę stali się godni pochwały, nie otrzymali przyrzeczonej obietnicy, gdyż Bóg, który nam lepszy los zgotował, nie chciał, aby oni doszli do doskonałości bez nas. I my zatem mając dokoła siebie takie mnóstwo świadków, odłożywszy wszelki ciężar, a przede wszystkim grzech, który nas łatwo zwodzi, winniśmy wytrwale biec w wyznaczonych nam zawodach. Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala.

Alleluja, ton 4: Wołali sprawiedliwi i Pan wysłuchał ich, ze wszystkich ich utrapień wybawił ich.
Stichos: Liczne są utrapienia sprawiedliwych, lecz ze wszystkich wybawi ich Pan.

Czytanie świętej Ewangelii według Mateusza, perykopa 38 (10, 32-33, 37-38; 19, 27-30).

Mówi Pan: «Do każdego, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed Ojcem moim, który jest w niebiosach. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed Ojcem moim, który jest w niebiosach. Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze krzyża swego, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien». Wtedy odpowiadając Piotr rzekł do Niego: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?» A Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę, mówię wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie chwały swojej, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela. I każdy, kto dla imienia mego opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i odziedziczy życie wieczne. A wielu pierwszych będzie ostatnimi i ostatnich pierwszymi».

Koinonikon: Chwalcie Pana z niebios, Chrystusa, zakosztujcie ze źródła nieśmiertelności. Alleluja.
Drugi: Radujcie się, sprawiedliwi, w Panu, prawym przynależy chwała. Alleluja.

Źródło: http://www.liturgia.cerkiew.pl/pages/File/docs/26-wszystkich-swietych.pdf

Na Liturgii: Poniedziałek Świętego Ducha

Błogosławieństwa z trzecią i szóstą pieśnią kanonu święta:

Zstępująca moc Bożego Ducha w Boży sposób połączyła w jeden związek rozdzielony dawno temu głos tych, którzy urządzili zły związek, i kieruje wiernych do poznania Trójcy, w której umacniamy się.

Niepojęta jest Trójca, albowiem niewykształconych rybaków okazała krasomówcami zamykającymi usta mędrców słowem i jasnością Ducha wyrwała z głębokiej nocy niezliczonych ludzi.

Był to pochodzący od niezrodzonej Światłości, najsilniejszy, jaśniejący światłością ognisty głos, którego teraz pokazuje narodom w Syjonie przez Syna zjednoczona z Nim jasność Ojcowskiej władzy.

Z Ducha Twego bogato wylałeś na wszelkie ciało, jak rzekłeś: Panie, wszystko napełniło się poznaniem Ciebie, że z Ojca Ty jako Syn bez zmiany zrodziłeś się i Duch nierozdzielny od Ojca pochodzi.

Prawdziwy i prawy Duchu, odnów, Wszechwładny, nasze wnętrza, abyśmy mogli Jego na wieki przyjąć, pochodzącego od Ojca i całego z Nim zjednoczonego, palącego nieczystość wrogiej materii i oczyszczającego nieczystość umysłów, o Wszechwładny.

Upragniona godność dla apostołów w Syjonie czekającym na Twoje przyjście, Ty, Duchu, tchnieniem ognia umacniasz w nich poznanie zrodzonego przez Ojca Słowa, szybko obnażając grubą mowę pogańskich narad.

Stichera na wejście: Powstań, Panie, w mocy Twojej, będziemy śpiewać i sławić moc Twoją.

Troparion, ton 8:

Błogosławiony jesteś, Chryste Boże nasz, któryś rybaków uczynił mędrcami, zesławszy im Ducha Świętego i przez nich złowiwszy świat, Przyjacielu człowieka, chwała Tobie Chwała, i teraz.

Kontakion, ton 8:

Kiedy zstąpiłeś mieszając języki, Najwyższy, Ty rozdzieliłeś narody, kiedy zaś rozdawałeś ogniste języki, wszystkich wezwałeś do jedności i zgodnie sławimy Najświętszego Ducha.

Prokimenon lekcji, ton 6: Zbaw, Panie, lud Twój, i pobłogosław dziedzictwo Twoje.
Stichos: Do Ciebie, Panie, wołam, Boże mój, nie odpowiadaj mi milczeniem.

Czytanie Listu do Efezjan, perykopa 229 (5, 9-19).

Bracia, owocem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda. Badajcie, co jest miłe Panu. I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie tamtych! O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić. Na tomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem. Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus. Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy. Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe. Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana. A nie upijajcie się winem, bo to jest przyczyną rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem, przemawiając do siebie wzajemnie w psalmach i hymnach, i pieśniach pełnych ducha, śpiewając i wysławiając Pana w waszych sercach.

Alleluja, ton 2: Zmiłuj się nade mną, Boże, z wielkiego miłosierdzia Twego.
Stichos: Nie odrzucaj mnie od oblicza Twego i Ducha Twego Świętego nie zabieraj mi.

Czytanie świętej Ewangelii według Mateusza, perykopa 75 (18, 10-20).

Mówi Pan: «Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych, albowiem mówię wam: Aniołowie ich w niebiosach wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mego, który jest w niebie. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odnaleźć i zbawić to, co zginęło. Jak wam się zdaje? Jeśli jakiś człowiek posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu w górach i nie pójdzie szukać tej, która zbłądziła? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, mówię wam, że cieszy się nią bardziej niż tymi dziewięćdziesięciu dziewięciu, które nie zbłądziły. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych. Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. a jeśli nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków oparło się każde słowo. Jeśli i ich nie usłucha, powiedz Kościołowi; a jeśli i Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik. Zaprawdę bowiem mówię wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a wszystko, co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. Jeszcze zaprawdę mówię wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą na ziemi, otrzymają to od Ojca mego, który jest w niebiosach. Albowiem gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje, tam Ja jestem pośród nich».

Koinonikon: Niech dobry Twój Duch prowadzi mnie ku ziemi sprawiedliwej. Alleluja.

Źródło: http://www.liturgia.cerkiew.pl/pages/File/docs/festum-25-zeslanie.pdf 

Pobierz w PDF lub DOC