Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.Tyt 2:11-14 BT
Święto Zmartwychwstania, zwane również Wielkanocą lub Paschą, które przypada w tym roku 8 kwietnia, jest pamiątką objawienia się łaski Boga, odkupienia i oczyszczenia od wszelkiej nieprawości, a także poręką błogosławionej nadziei – objawienia się chwały Boga w ponownym przyjściu Jezusa Chrystusa. Już Ewangelie wskazują, że męka, śmierć i wzbudzenie z martwych Chrystusa było rozumiane jako chrzest (Mk 10:33-40, Łk 12:50), a pisma Pawłowe przedstawiają chrzest jako uczestnictwo w tych wydarzeniach (Rz 6, Kol 2). Nic więc dziwnego, że Wielkanoc została uznana za właściwy czas na chrzest poprzedzony odpowiednią katechezą, zintensyfikowaną szczególnie w Wielkim Poście. Przygotowanie do chrztu niewątpliwie polegało na ewangelizacji, tzn. przekazywaniu treści Ewangelii tak, jak ją znajdujemy w Ewangeliach kanonicznych, kończącej się wydarzeniami paschalnymi. Najprostsza w swej zawartości Ewangelia wg św. Marka rozpoczyna się takim wezwaniem Jezusa: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię! (Mk 1:15 BT) Dlatego pierwotna katecheza przedchrzcielna nie tylko zawierała nauczanie pewnych faktów, ale także wpajanie zasad moralnych – potępienie jednych czynów i postaw, które należało odrzucić oraz wskazanie innych, które należało praktykować. To składało się na treść nawrócenia, które jest też naczelnym tematem Wielkiego Postu.
Taką naukę moralną odnajdujemy właśnie w Didache, które po pięciu rozdziałach wypełnionych wskazaniami, podaje: Powiedziawszy uprzednio to wszystko [tj. wspomniane pouczenia moralne], chrzcijcie w imię Ojca i Syna i Świętego Ducha (Did 6:1 przekład własny). Mamy do czynienia tutaj z bardzo konkretnym zobowiązaniem do pewnego sposobu życia przed samym chrztem katechumena, a co więcej Didache również zaleca: A przed chrztem niech wcześniej poszczą chrzczący i chrzczony, a także inni jeśli mogą. Nakaż zaś pościć chrzczonemu wcześniej przez jeden lub dwa dni. (Did 6:4 przekład własny) Widzimy zatem, że chrzest neofity staje się miniaturą Paschy Pańskiej, którą również poprzedza post i przygotowanie. Święto Zmartwychwstania możemy rozpatrywać jako przypomnienie naszego własnego chrztu, naszego uczestnictwa w śmierci i życiu Chrystusa, wtedy też Wielki Post staje się przypomnieniem zobowiązań, jakie nałożyła na nas łaska Boga, która „poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie”.
W każdą środę Wielkiego Postu poczynając od Środy Popielcowej będę zamieszczał tutaj tekst napomnień przedchrzcielnych z Didache, które mogą być pomocą w przyjrzeniu się własnemu życiu, w ponownym nawróceniu tak, by godnie móc świętować paschalne zwycięstwo Chrystusa nad mocami śmierci, grzechu i diabła; by powołanie do odkupionego i oczyszczonego od wszelkiej nieprawości ludu mogło się wypełnić w gorliwym spełnianiu dobrych uczynków, abyśmy stali się „ozdobą nauki Zbawiciela naszego, Boga” (Tyt 2:10 BW).
--Kamil M.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz